Ze was 58 jaar oud en voelde zich de laatste tijd wat minder goed. Ze was al bij de dokter geweest maar die kon bij het lichamelijk onderzoek niet direct iets vinden, hoewel hij haar wel grondig onderzocht had. Ze was vaak misselijk, en hield het eten niet altijd meer binnen. Ze had besloten als het niet overging deze week opnieuw naar de dokter te gaan. Ze had zich vanmorgen gedouchd en was bijna flauw gevallen.
Toen besloot ze dat het zo niet langer kon. De dokter stuurde haar voor nader onderzoek naar het ziekenhuis, onder andere voor het onderzoeken van haar bloed. Opnieuw voelde ze zich slecht. Ze kwam thuis en was zo moe dat ze meteen moest gaan liggen. Ze koos voor de bank, te moe om naar boven te gaan. Toen ze, ruim 2 uur later wakker werd, en haar ogen open deed wist ze niet wat ze zag. Er stond iemand in haar kamer. Ze werd bang en wilde deze persoon wegjagen. Hij begon te praten tegen haar. Ze moest niet bang zijn, hij was niet van deze wereld. Hij was een geest. Ze werd nog banger. Een geest? Werd ze nu ook nog gek? Ze besloot niets terug te zeggen en de geest te laten praten. De geest vertelde haar dat hij kwam uit de wereld van lichtwezens, en engelen en dat hij haar gids was. Hij was bij haar omdat ze ziek was, en omdat ze dringend hulp nodig had. De doktoren moesten opschieten anders zou het zomaar te laat kunnen zijn. Ze luisterde en bedacht zich dat de geestenwereld haar blijkbaar kwam waarschuwen. Dat was nog eens wat zeg. Ze kon geesten zien. Toch stond ze er wat schuw tegenover en vertrouwde het zaakje niet helemaal. Toen haar dochter smiddags kwam vertelde ze haar wat er was gebeurd. Haar dochter werd blij. Mam! Ik ga een medium een bericht sturen om te checken of wat je gezien hebt echt klopt, is dat goed? Zij vond het prima, want ze had niets te verliezen immers?
Dus haar dochter stuurde het bericht naar een mediumsite dat ze kende. Op de vraag wat ze precies had gestuurd kwam een, oh, ik heb gevraagd of zij iets weet van het voorval van vanmorgen. Het duurde twee kopjes koffie, en toen plingde haar telefoon. Zij liet haar dochter begaan, want zij wist niets van het gebruik van mobiele telefoons. Het antwoord werd door haar dochter voorgelezen. De verschijning in de huiskamer was een gids van de persoon die de vraag stelde, en het was een waarschuwing die mevrouw zeer ter harte moet nemen. Ga naar de dokter. Ik stuur u licht en liefde en een hoop kracht om de komende tijd door te komen. Haar dochter zweeg een moment. Het klopte precies. Ondanks dat ze er zeker in geloofde dat zulke dingen gebeurden was ze toch altijd nog weer onder de indruk wanneer het gebeurde. Ze keek haar moeder aan. Mam, je moet echt naar de dokter gaan hoor, zei mijn dochter op dringende toon en ze las het berichtje van het medium voor. Onder de indruk van het bericht en de juistheid van het beschrijven van hetgeen er vanmorgen was gebeurd belde ze nogmaals de dokter die haar bevestigde dat er al wat uitslagen waren binnengekomen en dat het zo snel binnen was betekende niet veel goeds. Ze moest morgenvroeg, liefst met iemand erbij verschijnen op het spreekuur.
Eigenlijk wist ze al dat het wel om kanker zou gaan. Maar ze hoopte maar dat ze nog even zou mogen blijven leven. Haar dochter vertrok en de gids verscheen niet meer die dag. Ze hoopte dat ze de gids vaker zou kunnen spreken. Misschien zou ze dan al haar vragen over de andere dimensie en het licht kunnen stellen, maar ook over engelen en over haar overleden man en kindje. Het kindje had maar een paar weken geleefd. Het had een hart ziekte gehad. Het kindje en haar man waren samen daar was ze van overtuigd. Stel dat ze zou sterven hoe zou het dan met haar dochter op aarde verder gaan. Ze zou haar vreselijk missen, dat wist ze wel zeker. Misschien zou ze nog even mogen blijven. Die nacht kon ze de slaap niet vatten. Het komende bezoek aan de dokter drukte zwaar op haar maag. Stel dat dit, en stel dat dat..
Allemaal gedachten die in haar opkwamen. De volgende dag vertelde de dokter haar inderdaad dat het niet goed was. Ze kon zeker genezen maar een operatie en bestralingen waren nodig en prettig was het zeker niet. De gids verscheen die middag weer. Hij vertelde haar van alles over de spirituele wereld en ze was erdoor gerustgesteld. Zo wist ze nu van alles over gidsen, engelen, en hun taken maar ook haar overleden man en kindje en hoe zij samen waren in die andere dimensie omringt door licht en liefde. Het was een emotioneel beeld dat de gids haar schertste en het was bijna op haar netvlies te zien. Of had ze dit zich nu verbeeld? Misschien werd ze nu ook wel helderziend en had ze een taak hier op aarde. Wie weet was het daarom nog niet haar tijd. De spirituele wereld begon haar steeds meer te boeien.