Mediumchat en de engelen. Het was bijna kerst. Ze was alleenstaand en had twee kinderen. Altijd een drukke tijd. En ze wist niet waar ze tijd of het geld weg moest halen om ervoor te zorgen dat alles goed zou komen. Het zou ook dit jaar weer een heftige tijd worden en een strijd. Op kantoor lag nog bergen werk en ook thuis was het bergen was, strijkgoed en de boodschappen moesten nog gedaan worden. Er leek geen einde te komen aan de rekeningen en aan de problemen die daarmee gepaard gingen. Ze hoopte maar dat er een oplossing zou komen en hoe gek het ook was, ze geloofde daar ook wel in. Iedere keer weer gebeurde er weer iets wonderlijks rond kerst. Was het niet dat er een promotie kwam voor het werk dan was het wel dat er een envelop in de bus lag. Maar nu, het was wel bijna al kerst. Ze zuchtte. Misschien was het nu tijd voor dat tweede baantje waar ze al langer over nadacht. Ze wist het niet. Keuzes en keuzes en keuzes. Wat moest ze nu toch doen. De moed zonk in haar schoenen toen ze die avond achter haar bureau kroop en de rekeningen wilde gaan betalen. Wat was er nog maar weinig over. Haar oog trof een chatsite voor mediums. Zou ze bellen? Of moest ze gewoon geloof hebben en niet zeuren? Want zo voelde het, alsof ze ongelovig was en niet moest gaan lopen zeuren. Ze wist het ook niet meer.. Ze besloot de website van de mediums open te klikken en ontdekte dat je naar mediums kon bellen of gewoon chatten. Nog een keuze te maken, als ze het al zou doen. Jeetje. Nog een keuze. Ze besloot eerst een douche te nemen en toen ze terug kwam stond het pijltje, alsof ze verplaatst was bij een medium. Ze vond het bijzonder en vatte het op als een teken. Ze besloot het medium waar het pijltje bij stond een berichtje te sturen. Hallo, ik vind het een beetje ongemakkelijk, maar komen mijn geldzaken goed voor de kerst? Het antwoord duurde lang. Eigenlijk was ze moe en het hele smsje al vergeten toen haar telefoon plingelde. Wie zou dat zijn, zo laat op de avond? Ze bekeek de telefoon en ontdekte het antwoord van het medium.
De engelen zijn met je begaan en zorgen voor een fijne kerst. Maak je daarom geen zorgen. Alles komt goed. Licht en liefde, van John. Zo, lekker kort zeg, dacht ze, en gemakkelijk ook. Alles komt goed. Ze besloot zich niet direct gewonnen te geven en stuurde, hoe komt het dan goed? Ik heb helemaal niets meer? Opnieuw ging er even overheen alvorens het tweede antwoord kwam. Engelen zorgen dat het goed komt. Heb vertrouwen. Hoe is niet belangrijk, maar dat het goed komt is wat telt. Ze wist niet of ze moest huilen of lachen maar ze vond het een antwoord van niets. Ja zeg, zo kan ik mezelf ook paragnost noemen. Eigenlijk, als ze erover nadacht zat ze zelf ook wel vaak goed wat betreft de voorspellingen over anderen. Maar, alleen als het haarzelf betrof werd het een probleem. Toch, ze zou wel zien. Wie weet, toch.. De volgende dag kwam er van de baas een extra envelop, een klant had een fooi voor haar persoonlijk achtergelaten. Er bleek 150 euro in te zitten, voor de kerst. Uit de andere hoek kwam een kaart met een bedrag van 50 euro. Van oma, stond er op geschreven. Toen ze haar rekening checkte bleek de alimentatie betaald en er een bedrag terug te zijn gestort die ze volgens de omschrijving dubbel had betaald. En wat gek was, de hele dag zag ze berichten over engelen. Engelen in de winkel, engelen op televisie en engelen op plaatjes en in boekjes. Overal engelen, alsof ze een boodschap voor haar hadden. Knipoog uit de spirituele wereld zeg maar.
Die avond kon ze alle cadeautjes kopen voor kerst die ze wilde, en alle kleding aanschaffen. Ze kon het eten halen en het huis versieren. De boodschap van de paragnost was niet alleen zeer precies juist, het was ook nog eens een moment van bewustwording. Ze had niet genoeg geloof gehad en had nu meer dan genoeg. Overvloed noemden ze dat geloof ik, met een mooi woord. Ze was een geluksvogel en had ook deze kerst ondanks alles wat ze had meegemaakt opnieuw genoeg en een gevoel van welbehagen. Ze besloot nooit meer te twijfelen aan de boodschappen van de mediums en paragnosten als ze ze weer eens zou raadplegen. Want dat dit zou gebeuren stond zo vast als een huis. Ze zou zich verdiepen in deze ongeziene wereld, van geesten, gidsen en engelen en ze zou zich niet zo snel meer van de wijs laten brengen als deze kerst. Als de engelen haar welgevallig waren dan zat het voor haar en de kinderen wel goed. Toch?